با من بیا هرچند صبرش را نداری
یک جا مرا در راه تنها میگذاری
امشب که ماهِ آسمان پرتوفشان است
با حُسن خود چشم و چراغ کهکشان است
تو زینت دلهایی ای اشک حماسی
از کربلا میآیی ای اشک حماسی
از شهر من تا شهر تو راهی دراز است
اما تو را میبیند آن چشمی که باز است
