سایر قالب‌ها

گاهی شاعران برای سرودن، قالب‌هایی را انتخاب می‌کنند که با هیچ‌یک از قالب‌های رایج شعر فارسی تطبیق ندارد؛ از این رو نمی‌توان نام خاصی برای آن در نظر گرفت. البته گاهی پیش آمده که شاعر یا شاعرانی، با به کار بردن فراوان یک نوع قالب، سعی در معرفی و تثبیت آن قالب داشته‌اند، اما همواره با موفقیت روبرو نبوده‌اند. گاهی نیز اقبال به قالبی نو ساخته روی آورده و مورد توجه شاعران زیادی قرار گرفته است و به مرور جزو قالب‌های شعر فارسی محسوب شده است.

هیچ مردی در جهان مانند پیغمبر که نیست هیچ بختی بهتر از پیوند پیغمبر که نیست

چه سخت است داغ علمدار دیدن غم یار، در اوج پیکار دیدن

با چفیه و جلیقه و قرآن شهید شد یعنی که در میانهٔ میدان شهید شد

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله! خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟ میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

ما ز سیر و دور گردون از خدا غافل شدیم ما ز آب، از گردش این آسیا غافل شدیم...

ای در تو عیان‌ها ونهان‌ها همه هیچ پندار یقین‌ها و گمان‌ها همه هیچ

دل سراپردۀ محبت اوست دیده آیینه‌دار طلعت اوست...

در هيچ پرده نيست، نباشد نوای تو عالم پر است از تو و خالی‌ست جای تو

مصحف نوری و در واژه و معنا تازه وحی آیات تو هر لحظه و هرجا تازه

چشمی که به حُسن تو نظر داشته باشد حیف است ز خورشید خبر داشته باشد

هیچ مردی در جهان مانند پیغمبر که نیست
هیچ بختی بهتر از پیوند پیغمبر که نیست

چه سخت است داغ علمدار دیدن
غم یار، در اوج پیکار دیدن

با چفیه و جلیقه و قرآن شهید شد
یعنی که در میانهٔ میدان شهید شد

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله!
خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟
میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند
به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

ما ز سیر و دور گردون از خدا غافل شدیم
ما ز آب، از گردش این آسیا غافل شدیم...

ای در تو عیان‌ها ونهان‌ها همه هیچ
پندار یقین‌ها و گمان‌ها همه هیچ

دل سراپردۀ محبت اوست
دیده آیینه‌دار طلعت اوست...

در هيچ پرده نيست، نباشد نوای تو
عالم پر است از تو و خالی‌ست جای تو

مصحف نوری و در واژه و معنا تازه
وحی آیات تو هر لحظه و هرجا تازه

چشمی که به حُسن تو نظر داشته باشد
حیف است ز خورشید خبر داشته باشد