سیدابوالفضل مبارز

سیدابوالفضل مبارز ۳۰ بهمن ۱۳۶۸ در مشهد مقدس متولد شد. وی اصالتی افغانستانی دارد که خانواده‌اش به ایران مهاجرت کرده‌اند. او با علاقه‌ای که به دروس حوزوی داشت در حوزۀ علمیۀ مشهد مشغول به تحصیل علوم حوزوی شد و در کنار آن به مطالعات ادبی پرداخت. مبارز از نوجوانی سرودن شعر را آغاز کرد و با حضور در دوره‌های آموزش شعر به رشد و بالندگی رسید و موفق شد در کنگره‌های مختلفی کسب عنوان کند. از او مجموعه شعر مستقلی به چاپ نرسیده است.

سیدابوالفضل مبارز

هیچ مردی در جهان مانند پیغمبر که نیست هیچ بختی بهتر از پیوند پیغمبر که نیست

چه سخت است داغ علمدار دیدن غم یار، در اوج پیکار دیدن

با چفیه و جلیقه و قرآن شهید شد یعنی که در میانهٔ میدان شهید شد

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله! خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟ میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

بهار پنجرۀ رؤیت خداوند است بهار فصل صمیمیت خداوند است

فضل خدای را که تواند شمار کرد؟ یا کیست آن‌که شُکر یکی از هزار کرد؟...

به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است همان‌قدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

دلِ آگاه ز تن فکر رهايی دارد از رفيقی که گران است جدايی دارد

از رفتن دل نیست خبر اهل وفا را آن کس که تو را دید نداند سر و پا را

هیچ مردی در جهان مانند پیغمبر که نیست
هیچ بختی بهتر از پیوند پیغمبر که نیست

چه سخت است داغ علمدار دیدن
غم یار، در اوج پیکار دیدن

با چفیه و جلیقه و قرآن شهید شد
یعنی که در میانهٔ میدان شهید شد

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله!
خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟
میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند
به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

بهار پنجرۀ رؤیت خداوند است
بهار فصل صمیمیت خداوند است

فضل خدای را که تواند شمار کرد؟
یا کیست آن‌که شُکر یکی از هزار کرد؟...

به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است
همان‌قدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

دلِ آگاه ز تن فکر رهايی دارد
از رفيقی که گران است جدايی دارد

از رفتن دل نیست خبر اهل وفا را
آن کس که تو را دید نداند سر و پا را