توفان خون ز چشم جهان جوش میزند
بر چرخ، نخل ماتمیان دوش میزند!
باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟
این دشت پر از زمزمۀ سورۀ نور است
این ماه مدینهست که در حال عبور است
اینجا فروغ عشق و صفا موج میزند
نور خدا به صحن و سرا، موج میزند
دور و بر خود میكشی مأنوسها را
اِذن پریدن میدهی طاووسها را