سلامٌ علی آلِ طاها و یاسین
به این خلق و این خوی و این عزّ و تمکین
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
می‌گریم از غمی که فزون‌تر ز عالَم است
گر نعره برکشم ز گلوی فلک، کم است
پیغمبرانه بود ظهوری که داشتی
خورشید بود جلوۀ طوری که داشتی
سلام! ای سلام خدا بر سلامت!
درود! ای کلام الهی، کلامت!
ماه عشق است ماه عشّاق است
ماه دل‌های مست و مشتاق است
