ماه، ماه روزه است
روز، روز ضربت است
شد چهل روز و باز دلتنگیم
داغمان تازه مانده است هنوز
هم‌نوا بود با چکاچک من
غرّش آسمان و هوهوی باد
در خودم مانده بودم و ناگاه
تا به خود آمدم مُحرّم شد
آه کوفه چقدر تاریک است
ماه دیگر کنار چاه نرفت
آه ای شهر دوست‌داشتنی
کوچه پس کوچه‌های عطرآگین
