حرمت خاک بهشت است، تماشا دارد
جلوۀ روشنی از عالم بالا دارد
خبر دهید به کفتارهای این وادی
گلوله خورده پلنگِ غیور آبادی
غروب بود که از ره رسید مرگی سرخ
در این زمانۀ مرگ سفید، مرگی سرخ!
سواری بر زمین افتاد و اسبی در غبار آمد
بیا ای دل که وقت گریۀ بی‌اختیار آمد
شب کویر، شبی ساکت است و رازآلود
شب ستاره شدن زیر آسمان کبود
سال‌ها شهر در اعماق سیاهی سخت است
روز و شب بگذرد اما به تباهی سخت است
مِنّی اِلَیْکِ... نامه‌ای از غربت ایران
در سینه دارم حرف‌هایی با تو خواهرجان
