ای لحظه‌به‌لحظه در تماشای همه
دیروزی و امروزی و فردای همه
گفتند به من که از سفر می‌آیی
من منتظرم، بگو اگر می‌آیی
او هست ولی نگاهِ باطل از ماست
دیوارِ بلندِ در مقابل از ماست
بی‌خواب پی هم‌نفسی می‌گردد
بی‌تاب پی دادرسی می‌گردد
بازآ که غم زمانه از دل برود
خواب از سر روزگار غافل برود
خوب است چنان که حسرتش هم خوب است
یارب! دلم از ندیدنش آشوب است
تشنه‌ست شبیه ماهی بی‌دریا
یا آهوی پابسته میان صحرا
یک دختر و آرزوی لبخند که نیست
یک مرد پر از کوه دماوند که نیست
آیینۀ عشق با تو دمساز شود
یعنی که دری به روی تو باز شود
