از کار تو تا که سر درآورد بهشت
خون از مژگان تر درآورد بهشت
کمتر کسی‌ست در غم من، انجمن کند
از من سخن بیاورد، از من سخن کند
دل اگر تنگ و جان اگر خسته‌ست
گاه گاهی اگر پریشانیم
دوباره بوی خوش مشک ناب می‌آید
شمیم توست که با آب و تاب می‌آید
گفتم چگونه از همه برتر بخوانمت
آمد ندا حبیبۀ داور بخوانمت
