از کار تو تا که سر درآورد بهشت
خون از مژگان تر درآورد بهشت
سلام روح بلندِ گذشته از کم دنیا!
تو ای مسافر بدرود گفته با غم دنیا
کمتر کسی‌ست در غم من، انجمن کند
از من سخن بیاورد، از من سخن کند
دوباره بوی خوش مشک ناب می‌آید
شمیم توست که با آب و تاب می‌آید
گفتم چگونه از همه برتر بخوانمت
آمد ندا حبیبۀ داور بخوانمت
