باز جنگی نابرابر در برابر داشتند
دست امّا از سر چادر مگر برداشتند؟
به سوگ نخل‌های بی‌سرت گیسو پریشانم
شبیه خانه‌های خسته‌ات در خویش ویرانم
دلم دلم دلم دلم دلم فرو ریخت
قدح‌قدح شکسته شد، سبو‌سبو ریخت
تشنه‌ست شبیه ماهی بی‌دریا
یا آهوی پابسته میان صحرا
شاید که برای تعزیت می‌آید
تشییع تو را به تسلیت می‌آید
