دفاع مقدس | شعر هیأت

مانده ز فهم تو دلم بی‌نصیب
معجزۀ عشق، غرور غریب

رضا اسماعیلی

غزل

این اشک‌های داغ را ساده نبینید
بَر دادن این باغ را ساده نبینید

محمدرضا وحیدزاده

پیشواز

مثنوی

به سوگ نخل‌های بی‌سرت گیسو پریشانم
شبیه خانه‌های خسته‌ات در خویش ویرانم

زهرا سپه‌کار

غزل

ای خنجرِ آب دیده، ما تشنۀ کارزاریم
لب‌بسته زخمیم اما در خنده، خون‌گریه داریم

محمدمهدی خانمحمدی

هیاهو

غزل

آدم در این کرانه دلش جای دیگری‌ست
این خاک، کربلای معلای دیگری‌ست

سیدمحمدجواد شرافت

شهادت‌نامه

غزل

گفتند: که تا صبح فقط یک راه است
با عشق فقط فاصله‌ها کوتاه است

مریم سقلاطونی

شهادت‌نامه

رباعی

سبک‌بالان خرامیدند و رفتند
مرا بیچاره نامیدند و رفتند

قادر طهماسبی

مثنوی

ای ناب‌ترین معانی واژۀ خوب
ای جوشش خون گرمتان شهر آشوب

قیصر امین‌پور

تنفس صبح

رباعی

«اَلا یا اَیها السّاقی اَدِر کأسا و ناوِلها»
که درد عشق را هرگز نمی‌‌فهمند عاقل‌ها

بُشری صاحبی

۱۷۵ اقیانوس

غزل

آهسته می‌آید صدا: انگشترم آنجاست!
این هم کمی از چفیه‌ام... بال و پرم آنجاست

عبدالرحیم سعیدی‌راد

۱۷۵ اقیانوس

غزل

آن روزها دیوار هم تعبیری از د‌َر بود
در‌ آسمان چیزی که پ‍َر می‌زد، کبوتر بود...

محمدجواد شاهمرادی

لیالی مجنون

غزل

خبر رسید که در بند، جاودان شده‌ای
ز هر کرانه گذشتی و بی‌کران شده‌ای

فصل صبوری

غزل