تو را کشتند آنها که کلامت را نفهمیدند
خودت سیرابشان کردی مرامت را نفهمیدند
دلم کجاست تا دوباره نذر کربلا کنم
و این گلوی تشنه را شهید نیزهها کنم
ندیدم چون محبتهای مادر
فدای شأن بیهمتای مادر
آن سوی حصار را ببینیم ای کاش
آن باغ بهار را ببینیم ای کاش