ناله كن اى دل به عزاى على
گریه كن اى دیده براى على
این کیست که آقای جوانان بهشت است؟
نامیست که بر کنگرۀ عرش نوشته است
فروغ چهرۀ خوبان، شعاع طلعت توست
کمال حُسن تو، مدیون این ملاحت توست
دنیاست چو قطرهای و دریا، زهرا
کی فرصت جلوه دارد اینجا زهرا؟
بوی خوش میآید اینجا؛ عود و عنبر سوخته؟
یا که بیتالله را کاشانه و در سوخته؟