زخمی شکفته، حنجرهای شعلهور شدهست
داغ قدیمی من از آن تازهتر شدهست
دل غریب من از گردش زمانه گرفت
به یاد غربت زهرا شبی بهانه گرفت
یگانهای و نداری شبیه و مانندی
که بیبدیلترین جلوۀ خداوندی
از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم
