وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
بشکستهدلی، شکسته میخواند نماز
در سلسله، دستبسته میخواند نماز
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
شبی که صبح شهادت در انتظار تو بود
جهان، مسخّر روح بزرگوار تو بود
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد
