گل کرده در ردیف غزل‌های ما حسین
شوری غریب داده به این بیت‌ها حسین
هرچه را خواهی بگیر از ما ولی غم را مگیر
غم دوای دردهای ماست مرهم را مگیر..
هنگام سپیده بود وقتی می‌رفت
از عشق چه دیده بود وقتی می‌رفت؟
سرباز نه، این برادران سردارند
پس این شهدا هنوز لشکر دارند
شنیده بود که این‌بار باز دعوت نیست
کشید از ته دل آه و گفت: قسمت نیست
