گل کرده در ردیف غزلهای ما حسین
شوری غریب داده به این بیتها حسین
فرق دارد جلوهاش در ظاهر و معنا حرم
گاه شادی، گاه غم دارد برای ما حرم
سال جدید زیر همین گنبد کبود
آغاز شد حکایتمان با یکی نبود
شنیده بود که اینبار باز دعوت نیست
کشید از ته دل آه و گفت: قسمت نیست
چشم خود را باز کردم ابتدا گفتم حسین
با زبانِ اشکهای بیصدا گفتم حسین
