چیست این چیست که از دشت جنون می‌جوشد؟
گل به گل، از ردِ این قافله خون می‌جوشد
ای تا به قیامت علم فتح تو قائم
سلطان دو عالم، علی موسی کاظم
خدایا، تمام مرا می‌برند
کجا می‌برندم، کجا می‌برند؟
نفسی به خون جگر زدم، که لبی به مرثیه وا کنم
به ضریحِ گمشده سر نهم، شبِ خویش وقف دعا کنم
