عاشورا | شعر هیأت

چیست این چیست که از دشت جنون می‌جوشد؟
گل به گل، از ردِ این قافله خون می‌جوشد

غلامرضا کافی

همین زنجره تا صبح

مثنوی

با زخم‌های تازه گل انداخت پیکرش
تسلیم شد قضا و قدر در برابرش

علی گلی حسین‌آبادی

غزل

رکاب آهسته آهسته ترک خورد و نگین افتاد
پر از یاقوت شد عالم، سوار از روی زین افتاد

سیدحمیدرضا برقعی

یحیی

غزل

الهی اکبر از تو اصغر از تو
به خون آغشتگانم یکسر از تو

نیّر تبریزی

دوبیتی

نبود غیر حرامی، به هرطرف نگریست
ولی خروش برآورد: «یاری آیا نیست؟»

افشین علا

غزل

رسد ز هر سو آوای قرآن
همه بیایید ای اهل ایمان

یوسف رحیمی

بدم الحسین (دفتر پنجم)

شور

از خود گذشت، از جان گذشت
از این جهان، آسان گذشت

جمعی از شاعران

بدم الحسین (دفتر پنجم)

واحد

آماده‌اند، گوش به فرمان، یکی یکی
تا جان نهند بر سر پیمان یکی یکی

علی‌اصغر شیری

آیت شگفت

غزل

نوحه‌سُرای حریم قدس تو هستی
مویه‌کنان‌اند انبیا و ملائک

حسن صنوبری

چارپاره

مصحف نوری و در واژه و معنا تازه
وحی آیات تو هر لحظه و هرجا تازه

سیدمحمدجواد شرافت

آه از آن ساعتی

غزل

شده سرِ اسمت، قیامتی برپا
بُغضاً لِعلیِ، بهانۀ اعدا

یوسف رحیمی

بدم الحسین (دفتر سوم)

شور

از عشق بپرسید، که با یار چه کردند؟
با آن قد و بالای سپیدار، چه کردند

سارا جلوداریان

این حسین کیست؟ (جلد۳)

غزل