سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم
به غیر دربهدریها پناهگاه ندارم
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
میآیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفتمنزلی که سفرها در او گم است
تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید
کالای مرا هیچ خریدار نیاید