ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دل‌سوختۀ آتش آهش باشیم
به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم
به غیر دربه‌دری‌ها پناهگاه ندارم
باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خون‌آلوده
تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید
کالای مرا هیچ خریدار نیاید
