تو همچون غنچه‌های چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
ای رسول خدای را همدم!
در حریم رسالتش مَحرم
ميان غربت دستان مکه سر بر کرد
مُحمّد عربى، مکه را منوّر کرد
باید از فقدان گل خون‌جوش بود
در فراق یاس مشكی‌پوش بود
ای بانویی که زنده شد عصمت به نام تو
پیک خداست حامل عرض سلام تو
