چون کوفه که چهره‌ای پر از غم دارد
این سینه، دلی شکسته را کم دارد
دقیقه‌های پر از التهاب دفتر بود
و شاعری که در اندوه خود شناور بود
به خون غلتید جانی تشنه تا جانان ما باشد
که داغش تا قیامت آتشی در جان ما باشد
چون آينه، چشم خود گشودن بد نيست
گرد از دل بيچاره زدودن بد نيست
