صلاة ظهر شد، ای عاشقان! اذان بدهید
به شوق سجده، به شمشیر خود امان بدهید
و کاش مرد غزلخوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
هر دم از دامن ره، نوسفری میآمد
ولی این بار دگرگون خبری میآمد
اشکها! فصل تماشاست امانم بدهید
شوقِ آیینه به چشم نگرانم بدهید
