وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار
و کاش مرد غزل‌خوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
با اشک تو رودها درآمیخته‌اند
از شور تو محشری بر انگیخته‌اند
به دست غیر مبادا امیدواری ما
نیامده‌ست به جز ما کسی به یاری ما
من و این داغ در تکرار مانده
من و این آتش بیدار مانده
