او خستهترین پرندهها را
در گرمی ظهر سایه میداد
هر زمانی که شهیدی به وطن میآید
گل پرپر شده در خاطر من میآید
تا گلو گریه کند، بُغض فراهم شده است
چشمها بس که مُطَهَّر شده، زمزم شده است
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد
