و کاش مرد غزل‌خوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
تا برویم ریشه‌ای چون تاک می‌خواهم که هست
نور می‌خواهم که هستی خاک می‌خواهم که هست
چشم‌هایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
خواست لختی شکسته بنویسد
به خودش گفت با چه ترکیبی
