همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله
و کاش مرد غزل‌خوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
چشم‌هایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
خانه‌های آن کسانی می‌خورد در، بیشتر
که به سائل می‌دهند از هرچه بهتر بیشتر
