تویی که نام تو در صدر سربلندان است
هنوز بر سر نی چهرۀ تو خندان است
گفته بودی که به دنیا ندهم خاک وطن را
بردهام تا بسپارم به دم تیر بدن را
به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است
همانقدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است
باید از فقدان گل خونجوش بود
در فراق یاس مشكیپوش بود