آرامشی به وسعت صحراست مادرم
اصلاً گمان کنم خودِ دریاست مادرم
زیر بار کینه پرپر شد ولی نفرین نکرد
در قفس ماند و کبوتر شد ولی نفرین نکرد
باید از فقدان گل خونجوش بود
در فراق یاس مشكیپوش بود
مست از غم توام غم تو فرق میکند
محو توام که عالم تو فرق میکند
