خانواده | شعر هیأت

همیشه مرد سفر مرد جاده بود پدر
رفیق و همدم مردم، پیاده بود پدر

سعید بیابانکی

غزل

«پدر» چه درد مگویی! «پدر» چه آه بلندی!
نمی‌شود که پدر باشی و همیشه بخندی

محمد مرادی

غزل

خم می‌شوم تا گام‌هایت را ببوسم
بگذار مادر جای پایت را ببوسم

نغمه مستشارنظامی

غزل

آرامشی به وسعت صحراست مادرم‌
اصلاً گمان کنم خودِ دریاست مادرم‌

مهدی جهاندار

رصد صبح

غزل

ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...

میلاد عرفان‌پور

پادشهر

رباعی

چقدر دیر رسیدی قطار بی‌تو گذشت
قطار خسته و بی‌کوله‌بار، بی‌تو گذشت

سعید بیابانکی

باغ دوردست

غزل

شب مانده است و شعلۀ بی‌جان این چراغ
شب شاهد فسردنِ تنهاترین چراغ

سعید بیابانکی

باغ دوردست

غزل