ای به چشمت آسمان مهر، تا جان داشتی
ابرهای رحمتت را نذر جانان داشتی
باز در پردۀ عشاق صلایی دیگر
میرسد از طرف کربوبلایی دیگر
دستی كه طرح چشم تو را مست میكشید
صد آسمان ستاره از آن دست میكشید
بیتاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی