آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
زندگی جاری‌ست
در سرود رودها شوق طلب زنده‌ست
دلم تنهاست، ماتم دارم امشب
دلی سرشار از غم دارم امشب
حرف تو به شعر ناب پهلو زده است
آرامش تو به آب پهلو زده است
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است
