ای دل سوختگان شمع عزای حرمت
اشک ما وقف تو و کرب‌وبلای حرمت
کسی که عشق بُوَد محو بردباری او
روان به پیکر هستی‌ست لطف جاری او
گفتیم آسمانی و دیدیم، برتری
گفتیم آفتابی و دیدیم، بهتری
جنّت نشانی از حرم توست یا حسن
فردوس سائل کرم توست یا حسن
پیغمبرانه بود ظهوری که داشتی
خورشید بود جلوۀ طوری که داشتی
کوه عصیان به سر دوش کشیدم افسوس
لذت ترک گنه را نچشیدم افسوس
این خانواده آینه‌های خدایی‌اند
در انتهای جادۀ بی‌انتهایی‌اند
ای شیرخدا و اسد احمد مختار
در بدر و احد لشکر حق را سر و سردار
از غربتت اگرچه سخن‌هاست یا علی
دنیا دگر بدون تو تنهاست یا علی
