ای دلنگران که چشمهایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
این کیست به شوق یک نگاه آمده است
در خلوت شب به بزم آه آمده است
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
شب در سکوت کوچه بسی راه رفته بود
امواج مد واقعه تا ماه رفته بود