کمر بر استقامت بسته زینب
که یک‌دم هم ز پا ننشسته زینب
هنوز طرز نگاهش به آسمان تازه‌ست
دو بال مشرقی‌اش با اُفق هم‌اندازه‌ست
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
بیاور با خودت نور خدا را
تجلی‌های مصباح الهدی را
شب در سکوت کوچه بسی راه رفته بود
امواج مد واقعه تا ماه رفته بود
