ایرانم! ای از خونِ یاران، لالهزاران!
ای لالهزارِ بی خزان از خونِ یاران!
آیا چه دیدی آن شب، در قتلگاه یاران؟
چشم درشت خونین، ای ماه سوگواران!...
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
دگر چه باغ و درختی بهار اگر برود
چه بهره از دل دیوانه یار اگر برود