آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
و کاش مرد غزلخوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
ایرانم! ای از خونِ یاران، لالهزاران!
ای لالهزارِ بی خزان از خونِ یاران!
آیا چه دیدی آن شب، در قتلگاه یاران؟
چشم درشت خونین، ای ماه سوگواران!...
