رسیدی و پر و بال فرشتهها وا شد
شب از کرانۀ هستی گذشت و فردا شد
صبح بیتو رنگ بعد از ظهر یک آدینه دارد
بیتو حتّی مهربانی حالتی از کینه دارد
میرسم خسته میرسم غمگین
گرد غربت نشسته بر دوشم
چشمههای خروشان تو را میشناسند
موجهای پریشان تو را میشناسند
