ای لحظه‌به‌لحظه در تماشای همه
دیروزی و امروزی و فردای همه
می‌گوید از شکستن سرو تناورش
این شیرزن که مثل پدر، مثل مادرش...
ای کاش مرا گلایه از بخت نبود
یک لحظه خیالم از خودم تخت نبود
عشق، هر روز به تکرار تو برمی‌خیزد
اشک، هر صبح به دیدار تو برمی‌خیزد
پرده برمی‌دارد امشب، آفتاب از نیزه‌ها
می‌دمد یک آسمان خورشید ناب از نیزه‌ها
زنی شبیه خودش عاشق، زنی شبیه خودش مادر
سپرده بر صف آیینه دوباره آینه‌ای دیگر
چشم همه چشمه‌های جوشان به خداست
باران، اثر نگاه دهقان به خداست
شبی نشستم و گفتم دو خط دعا بنویسم
دعا به نیت دفع قضا بلا بنویسم
با هر نفسم به یاد او افتادم
دنیا همه رفت و او نرفت از یادم
گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی
از ما اگر پیشش شکایت کرده باشی
