یک بار رسید و بار دیگر نرسید
پرواز چنین به بام باور نرسید
اگرچه باغِ پر از لالۀ تو پرپر شد
زمین برای همیشه، شهیدپرور شد
وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم
