میگریم از غمی که فزونتر ز عالَم است
گر نعره برکشم ز گلوی فلک، کم است
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریبوار بمیرم، اگر چنین باشم
گرفته درد ز چشمم دوباره خواب گران را
مرور میکنم امشب غم تمام جهان را
صدای کیست چنین دلپذیر میآید؟
کدام چشمه به این گرمسیر میآید؟
