ای غم، تو که هستی؟ از کجا میآیی؟
هر دم به هوای دل ما میآیی
رود از جناب دریا فرمان گرفته است
یعنی دوباره راه بیابان گرفته است
عشق، هر روز به تکرار تو برمیخیزد
اشک، هر صبح به دیدار تو برمیخیزد
پرده برمیدارد امشب، آفتاب از نیزهها
میدمد یک آسمان خورشید ناب از نیزهها
شبی نشستم و گفتم دو خط دعا بنویسم
دعا به نیت دفع قضا بلا بنویسم
از نو شکفت نرگس چشمانتظاریام
گل کرد خارخار شب بیقراریام