قندیل و شمعدان و چراغان
آیینه و بلور و کبوتر
ای مشعل دانش از تو روشن
وی باغ صداقت از تو گلشن
کوه آهسته گام برمی‌داشت
پیکر آفتاب بر دوشش
هنوز گریه بر این جویبار کافی نیست
ببار، ابر بهاری، ببار! کافی نیست
جاده مانده‌ست و من و اين سر باقى مانده
رمقی نيست در اين پيکر باقى مانده
