کمر بر استقامت بسته زینب
که یک‌دم هم ز پا ننشسته زینب
پیشانی‌ات
از میان دیوار می‌درخشد
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
به گونۀ ماه
نامت زبانزد آسمان‌ها بود
و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
بیاور با خودت نور خدا را
تجلی‌های مصباح الهدی را
