ای غم، تو که هستی؟ از کجا میآیی؟
هر دم به هوای دل ما میآیی
تو کیستی که ز دستت بهار میریزد
بهار در قدمت برگ و بار میریزد
وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
از نو شکفت نرگس چشمانتظاریام
گل کرد خارخار شب بیقراریام
