یاد تو گرفته قلب‌ها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر
پروندۀ جرم مستند را چه کنم؟
شرمندگی الی الابد را چه کنم؟
هنوز طرز نگاهش به آسمان تازه‌ست
دو بال مشرقی‌اش با اُفق هم‌اندازه‌ست
در شور و شر حجاز تنهاست علی
در نیمه‌شبِ نماز تنهاست علی
آن جانِ جهانِ جود برمی‌گردد
ـ بر اجدادش درود ـ برمی‌گردد
