آرامشی به وسعت صحراست مادرم
اصلاً گمان کنم خودِ دریاست مادرم
دستی كه طرح چشم تو را مست می‌كشید
صد آسمان ستاره از آن دست می‌كشید
زیر بار کینه پرپر شد ولی نفرین نکرد
در قفس ماند و کبوتر شد ولی نفرین نکرد
مست از غم توام غم تو فرق می‌کند
محو توام که عالم تو فرق می‌کند
