ای بحر! ببین خشکی آن لبها را
ای آب! در آتش منشان سقا را
ای کاش مردم از تو حاجت میگرفتند
از حالت چشمت بشارت میگرفتند
آنکه با مرگِ خود احیای فضیلت میخواست
زندگی را همه در سایۀ عزّت میخواست
و کاش مرد غزلخوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
